Metingen op een Ferrietstaaf (antenne)

Metingen op een ferrietstaaf van 11cm lang en een diameter van 10mm.

Over de ferrietstaaf schuiven we een spoeltje van 4 windingen van uiterst rechts naar uiterst links en dit in stapjes van 1cm.  

In elke stand meten we de zelfinductie L en de kwaliteitsfactor Q bij 2MHz.

Het spoeltje is gewikkeld op een bakelieten buisje en is gemakkelijk te verschuiven over de ferrietstaaf.

Waar de Al-waarde rondom een ferriet ringkern slechts weinig verandert, zal op een ferrietstaaf deze waarde wel sterk afhangen van de plaats van de spoel op de ferrietstaaf.

Het is te verwachten dat L en Q in het midden van de staaf het grootst zullen zijn en minimaal op de uiteinden.

Spoeltje uiterst rechts  L = minimum  µr = 3.1

Spoeltje uiterst links L = minimum   µr = 2.9

Midden:   L = maximum   µr = 6.8

L en Q van het spoeltje zonder ferriet.

Meetresultaten:

Al in het midden  > 2xAl uiteinden

 Hieruit blijkt bvb. het belang van de plaats van de spoel(en) op de ferriet antenne van een AM radio of van een peilingsontvanger. 

Om de spoel te berekenen is het dus nodig om de AL-waarde te weten (meten..) op de plaats waar ze moet komen. Opgelet, het gaat hier niet zo simpel als voor een ferriet ringkern. 

Het eenvoudig kwadratisch verhogen van L met het aantal windingen gaat niet meer op! Bij elke toegevoegde winding wordt de spoel ook langer waardoor de L weer afneemt en ook de plaats op de staaf verandert intussen. 

Wanneer o.a. hiermee geen rekening wordt gehouden, zal de L van de spoel achteraf te klein uitvallen. 

Bijregelen kan nog nadien gebeuren door de spoel te verschuiven over de ferrietstaaf, waarna ze vastgezet kan worden.

 

 

Een ferrietantenne voor middengolf ontvangst:

MG = van 175 meter tot 580 meter

300/175 = 1714kHz tot 300/580 = 517kHz

Stel een variabele C  minimum + bedrading = 45pF   

Variabele C maximum = 500pF

=> met een spoeltje met L = 190µH

Met C max is er resonantie bij 544kHz

Met C min wordt dit 1721kHz

Op de ferrietstaaf zit een verschuifbaar spoeltje van 48 windingen Cu draad met 0.25mm diameter.

Met deze "vliegende opstelling" van de ferriet antenne met afstemcondensator, proberen we haar impedantie bij resonantie te meten..

Ook in de (oude) radio's zijn de verbindingsdraden niet zeer kort, dus dat is zo geen groot probleem, maar met krokodillenklemmen verbindingen maken aan de dunne draadjes = sukkelen. 

De opstelling hieronder is veel stabieler...

We meten onderaan de MG-band, in het midden ervan en daarna bovenaan in de band.

De montage van het spoeltje, de BNC voor de VNWA en de banaanbussen voor de variabele C op een plexi plaatje.

De ferrietstaaf kan gemakkelijk verschoven worden doorheen  het spoeltje.

De variabele C heeft 3 mogelijkheden,
14pF -> 331pF   27pF -> 666pF en 42pF -> 995pF

Deze bedieningsknop is voldoende groot, heeft een mechanische vertraging zonder hysteresis, een slipkoppeling en een duidelijke schaal van 0 -> 100 verdelingen, geen twijfel, zulke knoppen zijn soms zeer interessant..

MAAR WAAR ZIJN DEZE MODELLEN TEGENWOORDIG NOG TE VINDEN??? (Help!)

 

Door het spoeltje naar uiterst links te verschuiven naderen we de 80m band

 

Met het spoeltje links op de ferrietstaaf te plaatsen bestrijken we de 160m-band

 

Noteer de hoge impedanties bij resonantie, zo een ferriet antenne doet het wel echt prima! 

De bandbreedte lijkt wel erg smal, maar dat is prima want de kring is nog onbelast. 

Wanneer er wat wordt aangehangen zal de hoge Q factor afnemen. 

Deze antennes zijn richtingsgevoelig, wat ook een voordeel kan zijn.

 

Wordt misschien voortgezet...